The Wild Wild West: Dag 8: Page

Een dag vol natuurfenomenen. Vandaag valt niet anders te omschrijven. We starten met een blitzbezoek aan Glen Canyon Dam waar de mens een immense poging onderneemt om de kracht van de natuur te beheersen en te gebruiken. Zot hoe mensen erin slagen om zoiets te bouwen.

We zitten in het gebied van de Navajo indianen en onze volgende stop wordt dan ook volledig door hen beheerd en gegidst. Antelope Canyon. Enkel te bezichtigen wanneer het niet regent en eigenlijk nog het mooiste als de zon de canyon in valt.

Maar ondanks het weerbericht hebben we toch geluk. Het zonnetje breekt door de wolken. Dus kunnen we vertrekken en... Amazing, waaw, zot, ongelooflijk, fantastisch, het valt niet in woorden te omschrijven wat je hier ziet en ervaart!

Door nauwe gangen en via smalle trapjes ga je naar beneden in een wel heel speciale canyon. Kleuren, vormen, lichtspel en avontuurlijk, wat zou je meer willen? Een super gids misschien? En ja ook dat geluk hadden we. Een vriendelijke enthousiaste indiaan gidst ons door de slot canyon. Hij vertelt leuke weetjes en geeft ook volop tips over hoe het best de canyon te fotograferen. Eigenlijk duurt de rondleiding een uur, maar dankzij onze gids hebben we er bijna 2 uur kunnen in doorbrengen.

Hierna stond Navajo national monument op het programma. Het werd een kort bezoekje maar daarom niet minder interessant. Langs een pad naar beneden kon je vanuit de verte de cliff dwellings zien. Dit zijn huisjes langs de rand van de rotsen. Tot 1930 woonden de indianen hier. Zeg nog eens dat Amerika geen geschiedenis heeft.

In de verte waren ondertussen al heel wat donkere regenwolken te zien. Toch waagden we ons aan nog een stop in Monument Valley. Toen we aankwamen kregen we tegelijkertijd onze eerste regendruppels van de reis over ons heen. Achter de mesa’s en butte’s, de namen voor de verschillende rotsen, waren ook enkele bliksemschichten te zien. Spijtig genoeg, telkens te snel om te fotograferen.

Ondanks de regen riskeerden we ons toch de dirt road doorheen Monument Valley te nemen. En hier hebben we geen moment spijt van gehad. Van zodra we goed en wel waren vertokken hield het boven ons op met regenen en kwam er al snel een pracht van een regenboog tevoorschijn. Hoeveel geluk kan je hebben op één dag!

Van Liesje wisten we al dat ze verzot is op regenbogen, maar wie had gedacht dat ook Davy een vreugdedansje zou doen wanneer deze regenboog tevoorschijn kwam.

We hobbelden verder en konden zelfs genieten van zonsondergang in dit wonderlijke paradijs.

Onderweg naar ons hotel werden we nog getrakteerd op een echt lichtspektakel. Bliksem naast ons, voor ons en achter ons. Ongelooflijk!